Want we gaan zwemmen met de manatees.
Daarover schrijf ik op dinsdagavond.
Gisterochtend zijn we gaan zwemmen met de zeekoeien.
Daar hadden we allemaal erg veel zin in. De
rit er naartoe was best lang. Na ruim twee uur kwamen we aan bij de Marina.
Niets meer dan een grote loods met daarbij een rommelhok waar we van de captain
de instructievideo zagen. Na het kijken –en direct vertalen- van de video
gingen we op weg. Het was maandag koud. Op de radio hadden ze het al over de
koudste nacht van dit jaar. Het zonnetje scheen lekker maar er stond me toch
een partij koude wind. We kregen al te horen dat de zeekoeien niet meer in het
meest heldere gedeelte van de spring zaten. Na een minuut of twintig kwamen we
aan bij het gedeelte waar de manatees zwemmen. Viel me dat even tegen zeg. Waar
je een prachtig natuurgebied verwacht heb je een kanaal met aan één kant de
ingang van de springs die een meter of vijftig verder ligt. Aan de andere kant
zijn rechte zijtakken van het kanaal waaraan huizen liggen. Dikke, vette, dure
huizen met aanlegsteigers en betonnen kanten. Daar gingen we dus op zoek. Na
een paar minuten hadden we er één gevonden. Helemaal enthousiast er naartoe
gezwommen. Het zich was ongeveer een meter. Ik heb het beest gezien en geaaid,
maar van een echte experience kun je niet spreken. Maud en Tim hebben even
gesnorkeld maar hielden het al snel voor gezien. Tom heeft wat langer voor het rund
gehangen en kreeg zelfs een kus. Na een minuut of tien droogdokken en boten
ontwijken had het beest het wel gezien en zwom het weg. Wij gingen weer aan
boord op zoek naar een andere. De enige andere die we vonden was getagged voor
onderzoek, dat ging dus niet door. We zijn daarom maar even de spring in
gezwommen waar het wel helder was. Als hier de zeekoeien zwemmen dan is het
absoluut anders. Hier was het water helder als een aquarium. Niet veel vissen
maar mooi om te zien hoe het water uit de grond komt.
Op de terugweg richting marina was het koud.
Niet een beetje koud maar heel koud. Oh wat waren we blij dat we terug waren in
de auto. Die was warm. We hadden het zo koud dat we de stoelverwarming aangezet
hebben….
Onderweg gestopt bij Cody’s Roadhouse. Dit
bleek een super keuze te zijn. Een ouderwetse saloon met pinda’s op de grond, lekker
eten en een aardige serveerster die goed werk leverde. Deze dame kreeg dus wel
een fatsoenlijke tip.
Daarna op tijd thuis, even in het zwembad en
lekker wat bacardi cola’s drinken. Heerlijk zo’n koelkast die crushed ice
levert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten